Η επιταγή είναι ένα τρόπος πληρωμής και εξυπηρετεί τις συναλλαγές όπως τα χαρτονομίσματα. Ο εκδότης της επιταγής τη δίνει στο λήπτη, αντί χρηματικού ποσού, δίνοντας του το δικαίωμα να εισπράξει το αναγραφόμενο σε αυτήν ποσό από τoν τραπεζικό του λογαριασμό. Μία επιταγή αναφέρει τη χρονολογία έκδοσης, την επωνυμία της τράπεζας, το ποσό, την επωνυμία του εκδότη και την υπογραφή του (και σφραγίδα αν πρόκειται για επιχείρηση).

Μεταχρονολογημένη επιταγή 

Μεταχρονολογημένη ονομάζεται η επιταγή που αναγράφει ως ημερομηνία έκδοσης μεταγενέστερη ημερομηνία από αυτή κατά την οποία δίνεται από τον εκδότη στον λήπτη (συνήθως αναφέρεται ως ημερομηνία λήξης). Η επιταγή αυτή πληρώνεται υποχρεωτικά έως την ημερομηνία λήξης της, διαφορετικά θεωρείται ακάλυπτη (δεν υπάρχει διαθέσιμο υπόλοιπο στο λογαριασμό του εκδότη), σφραγίζεται από την τράπεζα (αφού ερωτηθεί ο λήπτης) και ακολουθείται η δικαστική οδός.

Η επιταγή μπορεί να μεταβιβαστεί από τον κάτοχό της, του οποίου το όνομα αναγράφεται στην επιταγή σε άλλον δικαιούχο, αν αυτός οπισθογράφησει, δηλαδή υπογράψει στο πίσω μέρος της επιταγής. Ο νέος λήπτης έχει όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από το νόμο έναντι του εκδότη. Η επιταγή μπορεί να μεταβιβαστεί πολλές φορές καλύπτοντας έτσι ο εκάστοτε λήπτης της δικές του υποχρεώσεις, σε περίπτωση έλλειψης ρευστότητας.  

Τραπεζική επιταγή

Η τραπεζική επιταγή είναι επιταγή που εκδίδεται από την τράπεζα για λογαριασμό πελάτη, ο οποίος καταθέτει τα χρήματα στο ταμείο. Ο εκδότης της επιταγής είναι η τράπεζα και η επιταγή υπογράφεται από το διευθυντή ή τον προϊστάμενο του υποκαταστήματος στο οποίο εκδίδεται. Αναφέρεται επίσης ρητά το όνομα ή επωνυμία αυτού που πρέπει να εισπράξει την επιταγή. Έτσι αποκλείεται το ενδεχόμενο ακάλυπτης επιταγής και διασφαλίζεται η ασφαλής μεταφορά χρημάτων. Γι’ αυτό και πολλές δημόσιες υπηρεσίες απαιτούν τραπεζική επιταγή για την είσπραξη ποσών πέρα από ένα όριο.